มหาวิทยาลัยมหิดล สถาบันอุดมศึกษาชั้นนำของประเทศไทยที่ผลิตบัณฑิตคุณภาพในหลากหลายสาขาอาชีพสู่สังคมเพื่อสร้างสรรค์และพัฒนาประเทศไทยให้ก้าวหน้าทัดเทียมนานาประเทศด้วยปณิธานสำคัญของการเป็น “ปัญญาของแผ่นดิน” นำมาซึ่งการตั้งเป้าหมายที่จะเป็นมหาวิทยาลัยระดับโลก ด้วยเป้าหมายอันท้าทายนี้ ทางมหาวิทยาลัยฯ จึงได้วางแผนนโยบายเพื่อก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้นำมหาวิทยาลัยที่ยั่งยืนอย่างเต็มภาคภูมิด้วยการสร้างพื้นฐานที่แรง มั่นคง และยั่งยืนผ่านยุทธศาสตร์การบริหารจัดการเพื่อความยั่งยืน พ.ศ. 2563 - 2566 โดยมี “นโยบายมหาวิทยาลัยเชิงนิเวศและการพัฒนาอย่างยั่งยืน” หรือ “Mahidol Eco University and Sustainability Policy” ภายใต้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ตาม 17 เป้าหมายของการพัฒนาอย่างยั่งยืน (Sustainable Development Goals : 17 SDGs) ที่จัดทำขึ้นโดยองค์กรสหประชาชาติ (United Nations : UN) ซึ่งเป็นเป้าหมายโลกแห่งการพัฒนาที่ยั่งยืนตั้งแต่ปี 2558-2573

โดย “นโยบายมหาวิทยาลัยเชิงนิเวศและการพัฒนาอย่างยั่งยืน” หรือ “Mahidol Eco University and Sustainability Policy” ภายใต้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ที่มหาวิทยาลัยมีความพร้อมในการผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทุกภาคส่วนของมหาวิทยาลัยฯ อย่างมีคุณภาพจะถูกดำเนินการผ่านกลยุทธ์สำคัญตามนโยบาย 3 กลยุทธ์ ได้แก่ 

1) กลยุทธ์การพัฒนารากฐานการเติบโตที่ยั่งยืน (Sustainability Growth) จะถูกนำไปประยุกต์ใช้กับทุกภาคส่วนของมหาวิทยาลัยผ่านการประสานข้อมูลร่วมกับองค์กร ศาสตร์ และแนวคิดจากหลายภาคส่วนที่เกี่ยวข้องกับการสร้างการพัฒนาที่ยั่งยืนระดับโลกเพื่อให้ได้แบบแผนในการประยุกต์ใช้ที่มีคุณภาพ เข้าใจง่าย และเข้าถึงได้ อันได้แก่ 

• การพัฒนางานวิจัยที่สนับสนุนการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์การสหประชาชาติ 
• การพัฒนา และส่งเสริมนวัตกรรมเพื่อสังคมตามนโยบาย Thailand 4.0 
• การพัฒนาการศึกษาสร้างความรู้ความเข้าใจแนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืน และหลักเศรษฐกิจพอเพียง 
• ความมั่นคง และเติบโตด้านเศรษฐกิจ
• การบริหารองค์กรที่เป็นผู้นำด้านความยั่งยืน

2) กลยุทธ์การใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืน (Sustainable Resources Use) ที่มีแนวทางพร้อมเป้าหมายที่เน้นการปฏิบัติในเชิงสิ่งแวดล้อมที่ชัดเจน พร้อมสำหรับการนำไปประยุกต์ใช้ดังนี้

• การเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยเป็นองค์กร Net Zero Emissions ในปี 2030
• การปรับเปลี่ยนเป็นมหาวิทยาลัยเชิงนิเวศน์ ที่มีการใช้ทรัพยากร อย่างคุ้มค่า และเกิดประสิทธิภาพสูงสุดตามหลักการเศรษฐกิจหมุนเวียน (Circular Economy) และประสิทธิภาพเชิงนิเวศเศรษฐกิจ (Eco-Efficiency)

3) กลยุทธ์การพัฒนาสังคมที่ยั่งยืน (Sustainable Society) ที่มุ่งเน้นตัวบุคคลเพื่อให้เกิดการปฏิบัติในระดับปัจเจกไปจนถึงกลุ่มสังคม โดยใส่ใจในพฤติกรรมส่วนบุคคลและองค์รวมที่จะผลักดันให้เกิดการแบ่งปันข้อมูล ประสบการณ์ ความรู้ แนวคิด หรืออื่นๆ อันเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาในครั้งนี้ ผ่านรูปแบบกิจกรรมดังนี้

• การส่งเสริมโครงการ/กิจกรรมเพื่อสังคม (Social Responsibility) ที่ตอบโจทย์ความต้องการของสังคม
• การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของบุคลากร และนักศึกษาของมหาวิทยาลัย เพื่อสนับสนุนกิจกรรมการพัฒนาที่ยั่งยืน
• การส่งเสริมความเท่าเทียมกัน (Equity) ของทุกคน
• การจัดการอาชีวอนามัยและความปลอดภัยที่ได้มาตรฐาน
• การส่งเสริมความเป็นนานาชาติของมหาวิทยาลัย
• การสร้างบรรยากาศสังคมในมหาวิทยาลัยที่มีความสุขสำหรับ บุคลากร และนักศึกษา

ภายในงานได้รับเกียรติจาก ศาสตราจารย์ นายแพทย์บรรจง มไหสวริยะ อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหิดล ขึ้นกล่าวถึงที่มา ความสำคัญ และเป้าหมายของการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญครั้งนี้ รวมถึงการบรรยายเรื่อง “บทบาทของสถาบันการศึกษาต่อการขับเคลื่อนนโยบายสู่เป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน” โดยผู้ช่วยศาสตราจารย์ ชล บุนนาค ผู้อำนวยการโครงการวิจัยและสนับสนุนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ที่ทำให้เห็นถึงกระบวนการดำเนินงานเพื่อให้บรรลุเป้าหมายตามนโยบายที่วางแผนไว้อย่างชัดเจนขึ้น และการกล่าวถึงนโยบายมหาวิทยาลัยเชิงนิเวศและการพัฒนาอย่างยั่งยืนมหาวิทยาลัยมหิดล โดยรองศาสตราจารย์ ดร.กิติกร จามรดุสิต รองอธิการบดีฝ่ายสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาอย่างยั่งยืน เพื่อให้ทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องได้มองเห็นภาพของการดำเนินงานควบคู่กับหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันจะนำมาซึ่งการดำเนินงานตามนโยบายอย่างมีคุณภาพร่วมกัน

ทั้งนี้มหาวิทยาลัยมหิดลจะร่วมมือกับองค์กรในทุกภาคส่วนไม่ว่าจะเป็นองค์กรภาครัฐหรือเอกชนในทุกระดับทั้งในและต่างประเทศเพื่อการแบ่งปันและนำมาซึ่งข้อมูลอันเป็นประโยชน์สำหรับ “นโยบายมหาวิทยาลัยเชิงนิเวศและการพัฒนาอย่างยั่งยืน” อันจะนำมาซึ่งความพร้อมที่เต็มไปด้วยคุณภาพสำหรับการผลักดันให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดตามเป้าหมายของยุทธศาสตร์ที่วางไว้ภายในปีพ.ศ. 2566 ด้วยการมุ่งเน้น “การพัฒนาระบบการบริหารจัดการ คุณภาพชีวิต สิ่งแวดล้อม และความสามารถในการแข่งขันของชาติ รวมทั้งคำนึงถึงการสร้างโอกาสความเท่าเทียมทางสังคม” ตามยุทธศาสตร์การบริหารจัดการเพื่อความยั่งยืน โดยหวังว่าแผนนโยบายฯ ในครั้งนี้จะสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับขอบเขตที่กว้างขึ้น เช่น สังคม หรือประเทศชาติ ในภายภาคหน้าได้อีกด้วย